Geleneksel Türk Sanatları, kapalıçarşı da yaşam mücadelesi veriyor

-Bize Kendinizden Bahsedermisiniz?

-Tabi adım Ayhan kılıç 22 yaşındayım 2 senedir kapalı çarşıdayız..bizim firmamıza ait 13 tane şubemiz var 2 tane yan yana dükkanda geleneksel Türk Sanatları işini yapmaya çalışıyoruz

-Peki bu altıncıların içerisinde böyle bir firma sizce ne kadar ilerleyebiliyorsunuz ?

-Biz elimizden geldiği kadarıyla ilerletmeyi düşünüyoruz..Babadan bir meslek bu bizim için babam 1986’da başlattı burayı…İşte 1998’den sonra 2000’den sonra daha da profesyonelleştirmiş… işte bu gördüğünüz kuyumcuların daha çok olduğu bir cadde fakat entelektüel insanlar daha çok sosyal kesim üst kesimden daha fazla geliri olan gruba hitap eden bir iş olduğu için… çünkü, maddi bir yeterlilik gerekli gerektiriyor orada elimizden geldiği kadarıyla yaşımız,sağlığımız,maddi durumumuz ne kadar imkan verirse fakat şuanda kapalı çarşı’da bizim kuyumcu dükkanımız da var bünyemizde bunlar bu dükkandan bundan 4 ay 5 ay önce kuruldu..Burayı da bu işe çevirdik yani insanların daha fazla bi talebi var. Bu işe fakat iyi ürünler bulmak kaliteli ressamlarla kaliteli hattatlarla çalışmak durumundayız.. İnsanların kuyumculuk’tan daha fazla ilgisini çeken bir şey çünkü, çok farklı bir şey olacak fakat maddi olarak kuyumculuk’tan daha fazla güç geliyor.

-Peki, alıcıları kimlerdir?

Biz daha çok yerli müşteriyle %60, %70 yerli müşteriyle çalışıyoruz %15 Arap,Çinli diğeri de Avrupa ülkeleri şuan da Avrupa’da kriz olduğu için çok fazla biz onlara hitap edemiyoruz. Daha sonra biraz gelir seviyesinin üstü insanlara hitap ediyoruz Arap müşterilerimiz ise hat sanatları geleneksel Türk Sanatına çok meraklılar fakat hat diğer yerli müşterilerimiz ise hat koleksiyoncularına meraklılar

-Türkiye’nin genelde hangi bölgesinden gelenler var ?

İstanbul, İzmir, Ankara bir de değişik olacak Balıkesir…

-Ne tür, hat derken… ?

-Mesela şu ürünler hatlar Hasan Çelebi, şuan da geleneksel Türk Sanatı’nda hat sanatında usta olarak kabul ediliyor zaten Abdullah Gül’den de kültür sanatı ödülünü aldı. İşte bu işe en fazla çaba verenlerden birisi şuanda yaşı 78, Allah uzun ömür versin. Hala elinden geldiği kadarıyla çalışıyor…

-Bunlar hangileri?

Bunlar da Minyatür işte… Minyatür sanatı Topkapı sarayındaki yaşamı anlatıyor. Mesela bu bahçedeki şu Anadolu da ki zamanı anlatıyor. Burada ufak bir satranç, dama gibi şeyler görebilirsiniz, Nargile görebilirsiniz.. GALATA KULESİ… Minyatür’de; "büyük şeyleri ufak olarak resmedilmesi diyebilirim..” size yani burada Topkapı sarayında ki yaşamı 6 sayfaya sığdırmış

-Peki sizin bayiliğiniz mi var yoksa …?

-Yok biz direkt kendimiz yapıyoruz kendi bünyemizde çalıştırdığımız ressamlar da var

-Size bağlı alıcınız var mı veya bayiniz Türkiye genelinde Anadolu da…?

- Anadolu da yok bu işi yapmak öyle kolay bir iş değil şubeleşmek önemli değil, bazen 100 şubenin yapacağı işi bir yerde yapma zorunluluğun kalıyorsunuz diyelim ya da 100 şubenin yapacağı işi bir dükkanda da yapabiliyorsun önemli olan iyi ürünleri bulup çıkarmak nasıl kuyumculuk’da çok değişik tarz’da bir tasarım olunca herkes yapmak istiyor. Önemli olan siz o değişik tasarımı olan fikir babası olmak onu buraya getirip sergileyip o iş’ten kazancınızı sağladıktan sonra kim ne yaparsa yapsın bizim için önemli değil ama biz öyle ürünler değildi öyle kaliteli ürünler yani kendisini kanıtlamış hattatların ressamların Minyatürcülerin bu işe gönül vermiş herkesin ürünlerini burada sergileyebiliyoruz. Sattığımız ürünlerin %60, %70 tanınmış ressamların hattatların imzalı ürünleri o yüzden çok fazla taklit ihtimali de olmuyor. Kimse ne yaparsa yapsın altındaki imza işi değiştiriyor, yani bir 24 ayar altın, 18 ayar altın gibi düşünüp’de aynı ürün gibi düşünmeyin, bu işte tamamen her şey’den bir tane yapılıyor bir tane daha herkes yapar ama aynısı olmaz..

-Peki son olarak tekrar bir sorum olacak Türkiye’de şuanda, "bu tabi kültürel bir çalışma” ne kadar Türkiye’de bu tür sanat eserleri, yeni nesili ne kadar etkiliyor, ya da ilgilendiriyor veya ne durumda…?

-Yeni Nesil’in durumu pek iç açıcı değil ama şöyle bir şey var 2002 - 2003’ten sonra Türk sanatına daha çok daha doğrusu sanata Türk sanatı değil dünya sanatına bizim insanımızın aşırı bir yoğunluğu var. Yani buna maddi düzeyin yükselmesinden ferahlık’tan da diyebilir. İnsanların ilgisinin artmasından da diyebiliriz, ama dediğim gibi maddi düzey yükseldikçe refah arttıkça insanların da alım gücünün artması ve bu yüzden sanata ilgi gösteriyorlar. Benim çok müşterim var yani her sene gidip yurtdışında müzahidelere katılıp yurt dışındaki kolleksiyonerlerin alamadığı ürünlerin Türkiye’ye getiren bir çok kişi tanıyorum. Şuanda 35-40 yaşın üzeri sanata çok meraklı bu da dediğim gibi maddi ferahlık’tan dolayı kaynaklanıyor.

-Bir nevi tatmin diyebilir miyiz ?

-Yani maddi tatminlikten sonra artık insanlar evlerinde bir boşluğu dolduruyor diyebiliriz. Yani arabanın en iyisi sanatında en iyisi olsun..

-İdealin bittiği yerde kültür başlıyor..

-Aynen öyle şöyle bir şey var yine şunu da belirtelim gerçekten gençlerin de çok ilgisi var. Ama satın alma değil yapma konusu bunda bu bizim için daha önemli yani bu geleceğinin olması için bir kanıttır..Bütün kurslar İsmek çok sağolsun onlar zaten çok destekliyorlar. Büyükşehir Belediyesi İstanbul çok büyük destekliyorlar sanatı zaten… İşte bizde burada sanata destek sağlıyormuş gibi düşünebiliriz ..Değer vermek ona destek vermek demektir..

-Peki son olarak tavsiyeleriniz nelerdir?

-Tavsiyem, bir tavsiyem yok kendime var. Gerçekten şu elimizde bulundurduğumuz nimetin kıymetini bilelim.. Ne varsa elimizde, benim elimde bu var, ben bunun kıymetini bilmeliyim. Sağlık her şeyin başı ondan sonra da elimizde ne varsa onun kıymetini bilmeliyiz annemizin babamızın varsa paramızın…

-Teşekkür Ediyorum

-Ben Teşekkür Ederim